Plan voor de bouw van een School aan de Wassenaarseweg, W. Schürmann, J.C. van Dorsser, G. Albers, sept. 1923 - achtergevel met links het ‘schoolgebouw’ midden de hoofdonderwijzerswoning en rechts het gymnastieklokaal (met dank aan Monumentenzorg/DSO)
De Friedrich van Bylandt school wordt op 24 april 1925 feestelijk ingewijd en past volkomen bij z’n tijd en de ontwikkeling van Den Haag. Het gebouw is onderdeel van een cluster dat een zekere monumentale rol vervult in een nieuwe wijk. De school is opgetrokken in een wat traditioneler vormentaal met elementen van de Haagse School en andere contemporaine architectuurstromingen. De school voor bijzonder onderwijs wordt gehuisvest in een hypermodern gebouw, een variant op het gangentype, gefinancierd door de gemeente. Gemeentewerken heeft daarom een verantwoordelijkheid bij de bouw en levert de hoofdarchitect W. Schürmann.
Tegenwoordig is deze gemeentearchitect een onbekende grootheid maar toentertijd werd hij o.a. in de pers met belangstelling gevolgd. Zijn stedenbouwkundige voorstellen voor de verkeersdoorbraak bij de Gevangenpoort (i.s.m. H.E. Suyver) en de Uitbreiding-west (1922, Loosduinen) worden positief besproken. Hij werkt ook aan het stedenbouwkundig plan van de uitbreidingswijk Marlot.
Schürmann werd bijgestaan door de architecten Albers en van Dorsser, die de uitvoering en interieurs van de school voor hun rekening namen. J.C. van Dorsser is meer bekend als architect van het verdwenen gebouw van de Haagsche Courant (1922). G. Albers is als gemeentearchitect o.a. medeverantwoordelijk voor Duindorp (1916).
Tegenwoordig is deze gemeentearchitect een onbekende grootheid maar toentertijd werd hij o.a. in de pers met belangstelling gevolgd. Zijn stedenbouwkundige voorstellen voor de verkeersdoorbraak bij de Gevangenpoort (i.s.m. H.E. Suyver) en de Uitbreiding-west (1922, Loosduinen) worden positief besproken. Hij werkt ook aan het stedenbouwkundig plan van de uitbreidingswijk Marlot.
Schürmann werd bijgestaan door de architecten Albers en van Dorsser, die de uitvoering en interieurs van de school voor hun rekening namen. J.C. van Dorsser is meer bekend als architect van het verdwenen gebouw van de Haagsche Courant (1922). G. Albers is als gemeentearchitect o.a. medeverantwoordelijk voor Duindorp (1916).
Ontwerp van een woning van de hoofdonderwijzer van de Duitsche School, W. Schürmann, J.C. van Dorsser, G. Albers, mei 1924 (met dank aan Monumentenzorg/DSO)
De krant Het Vaderland beschrijft het schoolgebouw op de openingsdag in haar avondeditie:
“De school is in U-vorm gebouwd aan een speelplaats met als as de woning van den hoofdonderwijzer, geflankeerd rechts door het schoolgebouw met 8 leslokalen, hoofdonderwijzerskamer en links door het gymnastieklokaal met kleedkamers enz.; terwijl aan de achterzijde van de school een kleine schooltuin is.
Aan het ingangshek ter weerszijden een paar in steen gehakte vogels als symbool van wijsheid, van den beeldhouwer J. Altorf.”
De laatste is in het Benoordenhout geen onbekende. Zijn werk is ook op of aan andere gebouwen te zien en past bij de heersende moderne opvatting het gebouw te zien en te detailleren als geheel, als Gesamtkunstwerk. De spaarzame decoraties zijn integraal onderdeel van het ontwerp. Dat geldt ook voor het inmiddels verdwenen glas in lood raam in het trappenhuis.
De zeer gedetailleerde beschrijving in Het Vaderland noemt ook de leveranciers van interieurs en meubelen. Het is een catalogus van gevestigde o.a. met de namen zoals Bruynzeel (vloeren), Pander (stoffering), Alons en Spanjaard (meubelen) maar ook de centrale werkplaats van gemeentewerken levert een aandeel (meubelen).
“De school is in U-vorm gebouwd aan een speelplaats met als as de woning van den hoofdonderwijzer, geflankeerd rechts door het schoolgebouw met 8 leslokalen, hoofdonderwijzerskamer en links door het gymnastieklokaal met kleedkamers enz.; terwijl aan de achterzijde van de school een kleine schooltuin is.
Aan het ingangshek ter weerszijden een paar in steen gehakte vogels als symbool van wijsheid, van den beeldhouwer J. Altorf.”
De laatste is in het Benoordenhout geen onbekende. Zijn werk is ook op of aan andere gebouwen te zien en past bij de heersende moderne opvatting het gebouw te zien en te detailleren als geheel, als Gesamtkunstwerk. De spaarzame decoraties zijn integraal onderdeel van het ontwerp. Dat geldt ook voor het inmiddels verdwenen glas in lood raam in het trappenhuis.
De zeer gedetailleerde beschrijving in Het Vaderland noemt ook de leveranciers van interieurs en meubelen. Het is een catalogus van gevestigde o.a. met de namen zoals Bruynzeel (vloeren), Pander (stoffering), Alons en Spanjaard (meubelen) maar ook de centrale werkplaats van gemeentewerken levert een aandeel (meubelen).
Plan voor de bouw van een school aan de Wassenaarseweg, W. Schürmann, J.C. van Dorsser, G. Albers, sept. 1923 - straatgevel ‘schoolgebouw’: “Het verfwerk van kozijn-, hout- en gootlijsten in frissche, licht geel grijze verf” (met dank aan Monumentenzorg/DSO)
De krant roemt de eenvoud, “vroolijk” schilderwerk en hygiënische verzorging van de nieuwe “inrichting”: “Er ligt over alles iets huiselijks en opwekkends dat nogmaals bewijst, hoe wij er meer en meer in slagen het schoolgaan van het kind te maken tot voortzetting van het gezinsverblijf.”
Plan voorde bouw van een school aan de Wassenaarseweg, W. Schürmann, J.C. van Dorsser, G. Albers, sept. 1923 - straatgevel gymnastieklokaal (met dank aan Monumentenzorg/DSO)
E.J.M.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten