Ontstaansgeschiedenis van Dribbel

Nu mijn jongste dochter deze week haar laatste week op Dribbel heeft doorgebracht, na de kerstvakantie begint ze in groep 1, vond ik het leuk om op de weblog aandacht te besteden aan de ontstaansgeschiedenis van Dribbel. Dribbel heeft immers altijd een sterke band gehad met de school.


Mijn dochter Marente met juf Jose bij Dribbel aan de Bisschopstraat; december 2009

In 1983 wordt zowel in de openbare basisschool Van Nijenrodestraat als in de openbare basisschool Prof. Casimirschool aan de Dreibholtzstraat een peuterspeelzaal gestart. Deze laatste krijgt de naam Cazimiertje. Voor beide peuterspeelzalen gold dat het initiatief door enkele ouders samen met de schoolleiding werd genomen. Deze groep kinderen hadden meer uitdaging nodig en de mogelijkheid om met andere kinderen van dezelfde leeftijd te kunnen spelen. In dit stadium was er in het Benoordenhout slechts 1 peuterspeelzaal (Nijntje). Daarom wilde de school een ruimte ter beschikking stellen om deze groep kinderen al op jonge leeftijd bij de school te betrekken. De gemeente stond hier positief tegenover, er was alleen geen geld beschikbaar dus ging alles op vrijwillige basis. Maar gelukkig was er een groep enthousiaste ouders. De gemeente stelde een cursus ter beschikking “basiscursus voor peuterspeelzaalleidsters” die door de leidsters met beide handen werd aangegrepen.


In 1985 vond er een fusie plaats tussen de prof. Casimirschool en de openbare basisschool de Van Nijenrodeschool en werd het openbare basisschool Benoordenhout, maar beide locaties bleven vooralsnog bestaan. Tijdens de verbouwing van het pand aan de Dreibholtzstraat waren beide scholen gevestigd in de van Nijenrodestraat. Na de verbouwing vestigden de twee scholen zich in de Dreibholztstraat. De peuterspeelzaal ging verder onder de naam Dribbel.



Deze foto is gemaakt bij de zandbak aan de Van Nijenrodestraat in 1985, toen waren de scholen op papier al gefuseerd. De leidster links is Jose Keus.

De peuterspeelzaal Dribbel werd gevestigd in een portocabin op het terrein van het naastgelegen Maerlant Lyceum en kon bestaan omdat hiervoor geen huisvestingskosten in rekening werden gebracht. De school had belang bij een peuterspeelzaal voor de instroom van nieuwe leerlingen. De ouders betaalden een geringe bijdrage, waarmee de peuterspeelzaal kon worden ingericht. Een groep moeders heeft zich vanaf het begin ingezet voor de peuterspeelzalen. Het was voor hen “liefdewerk - oud papier”, omdat de school geen financiële middelen had voor een peuterspeelzaal en de peuterleidsters niet kon betalen.


Dribbel 1992-1993 met links Jose Keus

In 1999 wordt Dribbel een zelfstandige stichting waarbij het bestuur door wordt gevormd door ouders en er dus ook een stabielere financiële situatie ontstaat.

In juni 2008 lijkt dan ineens het doek te vallen voor Dribbel. Het Maerlant Lyceum gaat verbouwen en de portocabin moet binnen een aantal weken van het terrein worden verwijderd. Er wordt door de leidsters en een groep ouders naarstig naar een oplossing gezocht. Begin juni gaat Dribbel al dicht en dan is nog onduidelijk of de peuterspeelzaal weer open zal gaan. Gelukkig komt in september 2008 het positieve nieuws dat Dribbel onderdak heeft gevonden in kindercentrum Jonas aan de Bisschopstraat waar het nu nog steeds zit.

Bijzonder is dat de peuterspeelzaal aan de Van Nijenrodeschool is 1983 is gestart door José Keus die nog steeds een van de drie leidsters van Dribbel vormt. Samen met juf Annemiek en juf Nicoline vormen zij een enthousiast team waar de peuters met veel plezier naar toe gaan!

Marit Kramer

Deel II Herinneringen Wya Schimmel-Bonder

Oorlogsperiode
De dag nadat de oorlog die later de Tweede Wereldoorlog zou heten, was uitgebroken, gingen wij naar de vijfde klas. Er kwam mobilisatie. Er werden soldaten gelegerd in de school aan de Van Nijenrodestraat. Deze school werd toen bij ons ingekwartierd. Wij hadden halve dagen school. De andere helft van de tijd kregen de kinderen van de Van Nijenrodestraat les in ons gebouw.
Er waren natuurlijk ook in het Benoordenhout NSB’ers. Hun kinderen zaten bij de jeugdstorm Zij droegen een uniform. Voorzover ik het mij herinner mochten zij niet in hun uniform op school komen. Op een woensdagmiddag stond een meisje uit mijn klas in haar uniform voor de deur en vroeg of ik meeging naar de jeugdstorm Enigszins paniekerig riep mijn moeder nee hoor wij moeten echt naar de stad!
Het was allemaal een voorbode van de inval van de Duitsers op 10 mei 1940. De vijf oorlogsdagen gingen wij niet naar school. Ondanks de angstige dreiging sprongen wij touwtje. Daarna ging het schoolleven weer gewoon door. In juli 1941 deed ik toelatingsexamen voor het Lyceum in de Bildersstraat. Dankzij de goede opleiding op de Openbare Lagere School Weissenbruchstraat 190 slaagde ik met goede cijfers.
Wij beseften toen nog niet wat ons en in het bijzonder ook onze joodse medeleerlingen te wachten stond.
1941 was het jaar dat joodse kinderen niet meer naar gewone scholen mochten. Er kwamen joodse scholen. Voor het lager onderwijs in de Duinstraat en de Bezemstraat en voor het middelbaar onderwijs het Joods Lyceum in de Fisherstraat. Daar steeds meer joden werden weggevoerd werden deze scholen in 1943 gesloten. Als ik weer naar de foto’s kijk zie ik de joodse kinderen die dat ellendige lot trof. De meeste zijn omgekomen in de concentratiekampen. Sommigen doken onder of wisten nog te ontsnappen o.a naar Zwitserland. De twee joodse meisjes uit mijn klas overleefden zo de oorlog.

Joods Lyceum aan de Fischerstraat. Boven leerlingen van groep 1a van het HBS in het schooljaar 1941-1942. Onder het gebouw. Bron: www.haagsescholen.nl

Professor Casimir school
Toen wij na 16 jaar elders gewoond te hebben in den Haag terugkwamen, wilden wij in het Benoordenhout wonen vooral in verband met goede scholen voor onze kinderen. De oudste twee gingen naar het Maerlant Lyceum waar mijn man en ik beide op gezeten hadden, de jongste twee gingen naar mijn lagere school (die van mijn man, de Nutsschool in de Mercusstraat, was te ver) nu geheten de Prof. Casimir school. De naam sprak mij wel aan want prof. Casimir was gecommitteerde voor Nederlands en geschiedenis toen ik in 1947 eindexamen deed op het Maerlant Lyceum.
Onze zoon Harbert kwam in de vijfde klas bij de heer Weber. Onze dochter Evelien in de eerste klas bij mevrouw de Loos. De heer Koelma was hoofd van de school.Toen ik de kinderen in september 1971 naar de school bracht moest ik wel even slikken. Mijn kinderen gingen nu dus naar wat voor mij de Duitse school was. Wij waren tevreden over de school en dus toen men mij vroeg lid te worden van de oudercommissie was ik daar graag toe bereid. Het bleek in die tijd niet eenvoudig. Er ontstond een tekort aan leerlingen. De schuld lag bij de sinds 1964 beschikbare pil!
Gelukkig was het toch steeds weer mogelijk het vereiste aantal leerlingen te krijgen. Dat lukte de Openbare lagere School Marlot niet. Er kwam een soort fusie met die school. Het hoofd van de Marlot school werd later hoofd van de Prof. Casimir school.

De Marlotschool (1926-1975). Leidschestraatweg 77. Bron: www.haagescholen.nl

In 1977 nam de klas van Evelien afscheid van de school met een sprankelende musical. Dat betekende voor mij het einde van het contact met de school waar ik in 1935 begonnen was.

Wya Schimmel-Bonder